ما هرگز شما را از یاد نمیبریم
ما هرگز شما را از یاد نمیبریم

در اواخر سال چهارصد و ده هجری از ناحیه امام زمان(عج) برای مرحوم ابوعبدالله، شیخ مفید(ره) توقیعی(نامهای) با عبارات زیر صادر شد:
از جایگاهی که بر بندگان خدا پیمان میگیرند به برادر استوار (در راه حق) و دوست رشید، شیخ مفید، ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان - که خدای عزتش را پایدار بدارد -
بسمالله الرحمن الرحیم، و بعد: سلام بر تو ای دوست مخلص در دین که با یقین، خود را به ما اختصاص دادهای، ما خدایی را که جز او معبودی نیست ستایش میکنیم و از او درخواست درود بر سید و پیامبر خود محمد صلی الله علیه و آله و آل طاهرینش میکنیم. به دلیل آن که تو حق را یاری میکنی و برای پاداش سخنان صادقانهای که در مقام دفاع از ما داری به تو - که خداوند توفیقت را برای یاری حق مستمر گرداند - اعلام میداریم که:
خداوند به ما اذن داده تا تو را به ارسال نامهای مشرف گردانیم و از تو بخواهیم مطالبی به دوستانمان - که خداوند ایشان را به طاعت خود عزیز بدارد، مهماتشان را کفایت و از آنها حراست کند - برسانی. بنابراین تو - که خداوند به وسیله نصرتش بر دشمنان از دین خارج شدهاش یاریات دهد - بر آنچه میگوییم استوار باش و آنچه را مرقوم داشتهایم به کسانی که بدانها اعتماد داری برسان.
انشاء الله ما هر چند به دستور خداوند که بر طبق مصلحت ما و شیعیانمان صادر شده است، تا آنگاه که دولت فاسقان (در جهان) برقرار است، در سرزمینی دور از جایگاه ستمگران به سر میبریم اما از اوضاع و اخبار و احوال شما با خبریم و هیچ کاری از شما بر ما پنهان نمیماند.
همچنین از لغزشهایی که از (بعضی از) شما شیعیان سر زده آگاهیم، (این لغزشها) از زمانی آغاز شدهاند که بسیاری از شما به آنچه گذشتگان صالحتان از آن رویگردان بودهاند گرویدهاند و پیمان الهی خود را به فراموشی سپرده، رها کردهاند گویا از چنان پیمانی کاملاً بیخبرند.
ما در مراعات شما هیچگاه کوتاهی نمیکنیم و هرگز از یادتان نمیبریم (1) و اگر چنین نبود سختیها و محنتها بر شما نازل میشد و دشمنان بر شما چیره میشدند(2) (و شما را از پای در میآوردند).
اَفضَلُ العِبادَةِ انتظارُ الفَرجِ.(3)
بهترین عبادتها انتظار فرج (آل محمد صلی الله علیه و آله) است.
پینوشتها:
1- «انّا غَیرُ مُهملینِ لِمُراعاتکُم وَ لا ناسینِ لِلِذکرکُم ... .»2- سفینة البحار، ج 2، ص 389 (ماده فید).
3- المحجة البضاء، ج 2، ص 283؛ منتخب الاثر، ص 491.
منبع:
جلوههای تقوا، ج 3، محمدحسن حائری یزدی